Κάθε φορά λέμε ότι τα έχουμε δει όλα από την Ευρωλίγκα αλλά κάθε φορά φροντίζει να μας εκπλήσσει δυσάρεστα ειδικά όταν πρόκειται για τον Παναθηναϊκό. Δυστυχώς για εκείνη και το προϊόν που ευαγγελίζεται ότι θέλει να είναι ποιοτικό, η αντιμετώπιση που έχει προς ένα κορυφαίο brand όπως είναι ο Παναθηναϊκός είναι το λιγότερο απαράδεκτη για να μην πω εσκεμμένη. Το ίδιο μοτίβο ακολουθείται από το 2002 και μετά αλλά την τελευταία δεκαετία η κατάσταση έχει ξεφύγει και έχει χαθεί παντελώς ο έλεγχος όπως μια… βαλίτσα στο αεροδρόμιο.
Την εβδομάδα που μας πέρασε ξετυλίξαμε ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της διοργάνωσης αφού πρώτη φορά μια διοργανώτρια αρχή με ακαριαία αντανακλαστικά εξέδωσε ανακοίνωση κατά προπονητή ομάδας επειδή εκείνος είπε δημόσια την άποψη του για συγκεκριμένες φάσεις που θεωρεί ότι αδικήθηκε. Λάθος ή σωστή ήταν η προσωπική του γνώμη εκτός αν η Ευρωλίγκα απαγορεύει και τον λόγο πλέον σε παίκτες και προπονητές. Ταυτοχρόνως με την ανακοίνωση έχει μάλιστα κινήσει και πειθαρχική διαδικασία για τις δηλώσεις του Αταμάν μετά το τέλος του πρώτου αγώνα με την Μακάμπι. Τέτοιο μένος και στοχοποίηση προπονητή και ομάδας δεν έχει υπάρξει ποτέ στα χρονικά της διοργάνωσης.
Το άλλα μέτρα και άλλα σταθμά βέβαια είναι από ότι φαίνεται το μότο της διοργάνωσης αφού σε άλλες περιπτώσεις προπονητών που παίρνουν στο κυνήγι διαιτητές, που ειρωνεύονται διαιτητές χτυπώντας παλαμάκια, που απαξιούν να χαιρετήσουν τον αντίπαλο προπονητή δεν είδα να υπάρχει τέτοια ζέση για ανακοινώσεις και τιμωρίες. Αλλά η ασυλία αυτή είναι ίδια με την διαιτητική ασυλία που απολαμβάνει και ο Ολυμπιακός εδώ και χρόνια. Έβλεπες τον αγώνα με την Μπαρτσελόνα και δεν μπορούσες να καταλάβεις τι γίνεται. Ήταν τέτοια η επίδειξη δύναμης που ανάγκασε και τους κοιμισμένους Καταλανούς να εξοργιστούν με όσα έβλεπαν στο παρκέ. Οι Καταλανοί βρέθηκαν στην ίδια μοίρα που βρέθηκαν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού στο πρώτο παιχνίδι με την Μακάμπι όπου είδαν ένα διαιτητικό τρίο με προεξάχοντα έναν κύριο που κλέβει κολώνιες, να κλέβει τον ιδρώτα των παικτών του Αταμάν και με το έτσι θέλω να επιτρέπει στους Ισραηλινούς να φύγουν με τη νίκη.
Η κεφαλή της Ευρωλίγκας άλλαξε εδώ και έναν χρόνο και όλοι στον Παναθηναϊκό την έχουν στηρίξει αλλά περιμένουν και από εκείνη να δουν αλλαγές σε κομβικά ζητήματα όπως αυτό της διαιτησίας που εδώ και χρόνια έχει γίνει μάστιγα με παιδιά και αποπαίδια. Από ένα σημείο της σεζόν και μετά ο Παναθηναϊκός ναι είχε καλύτερη αντιμετώπιση σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια αλλά τώρα που καίνε τα παιχνίδια βιώσαμε ξανά όσα ξέραμε ανοίγοντας το χρονοντούλαπο των πράσινων διαιτητικών σφαγών. Το γιατί θέλουν να αντιμετωπίζουν τον Παναθηναϊκό με τέτοιο μένος είναι κάτι που θα πρέπει να μας το εξηγήσουν καλά και οι υπεύθυνοι της Ευρωλίγκα και εκείνοι της διαιτησίας.
Ο Παναθηναϊκός είναι το ίδιο το μπάσκετ και αυτός που πάντα όριζε και θα ορίζει τις εξελίξεις και θα πρέπει να περιβάλλεται με τον αντίστοιχο σεβασμό που αρμόζει στην ιστορία του και στις προσπάθειες ανάπτυξης του αθλήματος. Τέλος, αναμένω να δω τη ζέση της διοργανώτριας αρχής σε αυτά που κατήγγειλε ο Εργκίν Αταμάν περί απειλών από Ισραηλινούς. Αλήθεια αγαπητή Ευρωλίγκα αυτή η παρωδία με την συμμετοχή της Μακάμπι γιατί συνεχίζεται; Τι διαφορετικό έχει από τις Ρώσικες ομάδες που αποκλείστηκαν; Είπαμε άλλα μέτρα και άλλα σταθμά σε όλα τα επίπεδα.
