Ο νέος προπονητής του Μανδραϊκού (Α’ ΕΣΚΑΝΑ), Παναγιώτης Ζωντός, «φιλοξενήθηκε» στην εκπομπή «Άμεσο ριπλέι» με τον Αργύρη Παγαρτάνη και τον Γιάννη Σταυρουλάκη. Αναλυτικά είπε:
Για το αν σκέφτηκε και 2η φορά το ότι πηγαίνει απ’ τις εθνικές κατηγορίες στις τοπικές: «Δεν έχω τέτοια θέματα, έχω ξεπεράσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια το θέμα των εθνικών κατηγοριών. Είμαι ένας απ’ τους λίγους προπονητές που έχει κοουτσάρει σε αρκετές κατηγορίες, ανδρών και γυναικών. Απόδειξη αυτού ότι πριν 6 χρόνια έμεινα στην Α’ ΕΣΚΑ με τη Νίκη Αμαρουσίου και πριν 8-9 χρόνια ήμουν για 1.5 χρόνο στο τοπικό πρωτάθλημα της Σάμου. Γενικά πηγαίνω εκεί που με θέλουν πολύ και παραμένω εκεί που με πληρώνουν. Δεν έχω θέματα κατηγοριών. Όταν υπάρχει κάτι που μου δίνει το δέλεαρ να δουλέψω και υπάρχει ένας στόχος, γίνομαι μέλος αυτού του συλλόγου».
Για το στόχο του Μανδραϊκού τη νέα σεζόν: «Είμαστε ξεκάθαροι. Παρά τις όποιες δυσκολίες, η ομάδα στήνεται κι έχει στηθεί για ν’ ανέβει. Καθαρός στόχος είναι η άνοδος. Σίγουρα είναι δύσκολο και γίνεται ακόμα δυσκολότερο με την παρουσία του Ιωνικού Νίκαιας. Υπάρχει δυσκολία, όμως αυτό είναι και πολύ όμορφο. Γενικά εμένα δε μου αρέσουν τα εύκολα. Υπάρχει ανταγωνισμός, υπάρχουν παράλληλα 3-4 ομάδες που, απ’ ό,τι μαθαίνω, έχουν επίσης φιλοδοξίες ν’ ανέβουν. Ελπίζω να είμαστε μία απ’ τις δύο ομάδες που θα διεκδικήσουν την άνοδο. Υπάρχει δρόμος ακόμα, χρειάζεται υγεία, θέλει δουλειά, υπομονή και βλέπουμε».
Για την περσινή σεζόν του Μανδραϊκού στη Γ’ Εθνική: «Η ομάδα πέρυσι ξεκίνησε με φιλοδοξία. Οι άνθρωποι της ομάδας δεν είχαν στήσει άσχημο ρόστερ, απλά προέκυψαν δύο σοβαροί τραυματισμοί βασικών παικτών και ένας άλλος βασικός παίκτης αναγκάστηκε να φύγει στο εξωτερικό λόγω εργασίες. Έτσι αυτομάτως η ομάδα αποδυναμώθηκε πολύ και κάποια παιδιά που ήταν πιο φιλόδοξα και δεν ήθελαν να τούς μείνει το «στίγμα» ότι η ομάδα πέφτει, έψαξαν και βρήκαν αλλού ομάδα. Έμειναν μόνο τα παιδιά των παίδων και των εφήβων, οι οποίοι έπαιξαν όλο το 2ο γύρο του πρωταθλήματος».
Για το πρότζεκτ του Μανδραϊκού: «Οι άνθρωποι θέλουν να κάνουν μια καινούργια προσπάθεια, ουσιαστικά απ’ το μηδέν. Προσπαθεί η ομάδα ν’ «αναγεννηθεί απ’ τις στάχτες της», σε 2 χρόνια από Β’ Εθνική έπεσε στο Α’ τοπικό. Είναι δύσκολο όλο αυτό, γιατί έχει χάσει την αξιοπιστία της η ομάδα και επίσης είναι δύσκολο να προσελκύσεις και να πείσεις κόσμο για τη νέα προσπάθεια που γίνεται και ότι υπάρχουν βάσεις σταθερές και πλάνο για τα επόμενα 2-3 χρόνια».
Για το ενδιαφέρον στην περιοχή για την ομάδα: «Υπάρχουν 2-3 άνθρωποι και έχουν μπει φέτος άλλοι 2-3, οι οποίοι είναι πάρα πολύ “ζεστοί”. Παρ’ όλα αυτά, η ομάδα αυτήν τη στιγμή είναι κάτω του μηδενός απ’ όλες τις απόψεις, και στο οργανωτικό κομμάτι και στις ακαδημίες, κάτι στο οποίο καλούμαι να μπω σ’ αυτό και να το οργανώσω. Βέβαια, έχουμε παράλληλα άμεσο ανταγωνισμό και πάρα πολύ δυνατό, όπως ο Πανελευσινιακός, η Ακαδημία Ελευσίνας, λίγο πιο πέρα η ΝΕΜ, η Δάφνη Δαφνίου παραδοσιακά. Γενικά υπάρχει ανταγωνισμός και κάνω σκέψεις σχετικά με το τι διαφορετικό θα μπορούσαμε εμείς να δώσουμε σαν ακαδημία για να μπορέσουμε ν’ αρχίσουμε να προσελκύουμε παιδιά. Σκέφτομαι κατά κάποιον τρόπο να έκανα κλειστά groups σε μορφή ατομικών προπονήσεων, με 5-6 μικρά groups παιδιών, κάτι που δεν κάνει καμία ομάδα, ώστε να δώσουμε τη διαφορετικότητα. Θα το δούμε, ακόμα είναι στο μυαλό, ίσως υπάρξει κάτι οριστικό στην αρχή της χρονιάς».
