Νομίζω ότι το χθεσινό παιχνίδι, δεν χρήζει ιδιαίτερη ανάλυση από πλευράς τακτικής καθώς τα κουκιά για τον Παναθηναϊκό ήταν μετρημένα με την έναρξη του παιχνιδιού, καθώς οι απουσίες κυρίως Σλούκα και Βιλντόζα είχαν δημιουργήσει κάποιες ιδιαίτερες συγκυρίες για την πράσινη περιφέρεια. Οι πράσινοι ήταν υποχρεωμένοι να διεκδικήσουν κάθε πιθανότητα νίκης, χωρίς να υπολογίζουν περίπου 7 ασίστ μέσο όρο που παίρνουν από αυτούς τους δύο παίκτες. Αν εξαιρέσουμε το κομμάτι των ασίστ πιθανώς ακόμα πιο σημαντικά να είναι τα στοιχεία που κλήθηκε να στερηθεί ο Παναθηναϊκός από την απουσία του Σλούκα, η ηρεμία δηλαδή και η οργάνωση που μπορεί να δώσει στο παιχνίδι της ομάδας ο Έλληνας άσος. Υπήρχαν στιγμές στην αναμέτρηση που η ομάδα του Εργκίν Αταμάν έτρεχε πάνω κάτω στο παρκέ χωρίς να έχει κάποιο «σχέδιο πτήσης».
Ο Γκραντ κλήθηκε και για ακόμη μία φορά να κάνει υπερωρίες, αναγκάστηκε να κουβαλήσει την μπάλα,να οργανώσει, και να παίξει άμυνα στην πολύ απαιτητική περιφέρεια της Μακάμπι (Μπραουν και Μπάλντγουιν). Αν σε αυτό συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι και ο Ναν έπρεπε εχθές να κουμαντάρει την μπάλα από το πρώτο τρίτο του παρκέ μέχρι την επίθεση και να σκοράρει καταλαβαίνουμε πόσο δύσκολο ήταν το έργο των πράσινων γκαρντ λόγω της λειψανδρίας που υπήρχε στην χθεσινή αναμέτρηση. Ο Αμερικανός καλείται υπό τις οδηγίες του Τούρκου προπονητή να βρει ένα σχέδιο Β το οποίο θα τον βοηθάει να απεγκλωβίζει την μπάλα από τα χέρια του όταν οι αντίπαλοι αρχίζουν να ντουμπλάρουν το μαρκάρισμα του. Εχθές όσο οι Ισραηλινοί τον άφηναν στο ένας με έναν ήταν παραγωγικός, όταν όμως η άμυνα της Μακάμπι προσαρμόσθηκε πάνω του άρχισε να κολλάει και πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος ο Παναθηναϊκός να αξιοποιεί και αυτό το κεφάλαιο στο παιχνίδι του Ναν. Αυτό ίσως και να είναι το πιο δύσκολο κομμάτι της προσαρμογής του γκαρντ του Παναθηναϊκού καθώς σε αυτό παίζει ρόλο ότι οι αποστάσεις στα Ευρωπαϊκά παρκέ είναι μικρότερες από το ΝΒΑ και έτσι ο Αμερικανός θα πρέπει να βρει και να μελετήσει καλύτερα τους χώρους στους οποίους θα βρίσκεται σε αυτές τις καταστάσεις. Σε γενικές γραμμές όμως νομίζω πως οι περισσότεροι εκ των βασικών επιλογών τη φετινή χρονιά εχθές ήταν σε ένα κακό βράδυ με πολύ μεγάλα ποσοστά αστοχίας. Ο Παναθηναϊκός κρατήθηκε μέσα στο παιχνίδι από τον τομέα που τον έχει πληγώσει περισσότερο φέτος, τα επιθετικά ριμπάουντ. Μόνο στο πρώτο ημίχρονο είχαν καταφέρει να περισυλλέξουν 11 επιθετικά ριμπάουντ, επίτευγμα που «μασκάρεψε» την αστοχία , αλλά και το κακό βράδυ από πλευράς δημιουργίας με μόλις 14 ασίστ για 15 λάθη . Επίσης ειδικά στο δεύτερο μέρος οι πράσινοι φάνηκαν να έχουν ξεμείνει από ενέργεια και η άμυνα τους να μην είναι αυτή που μας έχουν συνηθίσει στα τελευταία παιχνίδια με χαρακτηριστικό το γεγονός πως οι ισραηλινοί έγιναν η πρώτη ομάδα που σκοράρουν πάνω από το μέσο όρο τους κόντρα στον εξάστερο τα τελευταία περίπου οκτώ παιχνίδια.
Τα θετικά για τους πράσινους έρχονται από την άκρη του πάγκου. Πιο συγκεκριμένα τις θέσεις που καρτερικά ζέσταιναν για ακόμη ένα βράδυ ο Κώστας Αντετοκούνμπο και ο Παναγιώτης Καλαϊτζάκης. Αμφότεροι κλήθηκαν στο δεύτερο ημίχρονο να μπουν στο ματς και να παλέψουν για κάθε μπάλα,κάθε άμυνα και σε πολύ μεγάλο βαθμό πέτυχαν την αποστολή τους . Για τον Καλαϊτζάκη μάλιστα ήταν η πιο παραγωγική βραδιά του στα πράσινα στην Ευρωλίγκα στην οποία έκανε και μια σειρά από προσωπικά ρεκόρ εκτός από το ρεκόρ σκοραρίσματος με 17 πόντους. Πολύ θετική μπορεί να χαρακτηριστεί και η εμφάνιση του Ιωάννη Παπαπέτρου, ο οποίος μετά από καιρό πήρε χρόνο συμμετοχής σε παιχνίδι Ευρωλίγκας παίζοντας σχεδόν 13 λεπτά και δείχνοντας πως όταν είναι έτοιμος 100% θα μπορέσει να προσφέρει λύσεις σε άμυνα,ριμπάουντ και σκορ.
Ο Παναθηναϊκός χάνει μετά από τέσσερις σερί νίκες που συνδυάστηκαν γενικά από ένα κύκλο καλών εμφανίσεων και πρέπει την επόμενη βδομάδα κόντρα στην Αρμάνι να προστατέψει ξανά το ΟΑΚΑ παρά τις απουσίες , και να πάρει μία νίκη που θα τον διατηρήσει στην πρώτη τετράδα. Οι συγκυρίες μοιάζουν να μην είναι καλές για την ομάδα του Εργκίν Αταμάν, αλλά οι ομάδες που χτίζονται για να πάνε στο φάινάλ-φόρ και να είναι στον αφρό της διοργάνωσης, καλούνται ακόμα και στην εποχή των δύσκολων καταστάσεων να βρίσκουν λύσεις και να αποδεικνύουν ότι ανήκουν στην κορυφή. Αυτή μοιάζει να είναι η επόμενη πίστα που καλούνται να «περάσουν» οι παίκτες του Τούρκου προπονητή. Σε καμία περίπτωση δε χρειάζεται καταστροφολογία για το ότι χάνεται το πλεονέκτημα έδρας, ότι οι απουσίες θα καταβάλουν την ομάδα, και ότι μοιάζει το τρένο να έχει βγει από τις ράγες. Ο Παναθηναϊκός απουσίασε χρόνια από τον πρωταθλητισμό και προφανώς μέσα στα χρόνια αυτά έχει ξεχαστεί ότι μία τόσο μακρά σεζόν έχει και άσχημες περιόδους, από τις οποίες οι ομάδες του πρωταθλητισμού βγαίνουν ισχυρότερες παρά πιο αδύναμες.
Υγ. Η εικόνα του άδειου γηπέδου για ακόμα μία φορά ήταν θλιβερή, και δεν δικαιώνει τους διοργανωτές της λίγκας
Υγ2. Ο παναθηναϊκός καλείται να βρει έναν πόλο παραγωγής ασίστ στο παιχνίδι του, μέχρι να επιστρέψει ο Κώστας Σλουκάς.
Υγ3. Ο Κώστας Αντετοκούνμπο μοιάζει δειλά δειλά να μετατρέπεται σε μια ρεζέρβα για το επίπεδο της Ευρωλίγκας, έχοντας βέβαια πολύ δρόμο μπροστά του ακόμα.
Υγ4. Ο τραυματισμός του Ναν μοιάζει να μην είναι ανησυχητικός και θα δώσει κανονικά το παρών στη συνέχεια.
Υγ5. Με τα πλέι οφ της Ευρωλίγκας να πλησιάζουν η Μακάμπι μοιάζει με μία ομάδα που θα ήθελα σαν αντίπαλο για τον Παναθηναϊκό όλο και περισσότερο.
Υγ6. Από τη στιγμή που ο Εργκίν Αταμάν έχει αποφασίσει να στηρίξει αυτό το υλικό και να πορευτεί έτσι, οι φίλαθλοι πρέπει να στηρίξουν τους παίκτες ακόμα κι αν κάποιοι δεν έχουν αποδώσει τα αναμενόμενα (ή αυτά που οι φίλαθλοι θεωρούσαν αναμενόμενα).
