Στο πλαίσιο της Media Day του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού, η Λιλιάννα Καρακασίδου μίλησε στην κάμερα του Totalbasket και τον Δημήτρη Παπαδάτο.
Η Ελληνίδα γκαρντ του Παναθηναϊκού στάθηκε στους στόχους της νέας σεζόν, αναφέρθηκε στη φιλοσοφία που προσπαθεί να περάσει η νέα προπονήτρια της ομάδας, ενώ δίνει απλόχερα ένα μάθημα ζωής για το πώς ξεπέρασε τον τραυματισμό της, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «εκεί που δεν βλέπεις κάποιο φως, συνέχισε γιατί κάποια στιγμή θα έρθει».
Πιο συγκεκριμένα, δήλωσε:
Λιλιάννα, καλησπέρα. Καλή σεζόν με υγεία.
«Καλησπέρα. Ευχαριστώ πολύ».
Αν και το έχουμε συζητήσει κατ’ ιδίαν, νομίζω ότι είναι καλό να το ακούσει ο κόσμος από εσένα, είσαι 100% έτοιμη, έτσι; Μπαίνεις δυναμικά απ’ την αρχή φέτος;
«100%. Έχω ξεκινήσει απ’ το καλοκαίρι φουλ προετοιμασία και πλέον είμαι έτοιμη».
Φέτος, θα συνεργαστείς πάλι με την coach Γκουζίνη (σ.σ. η Λιλιάννα είχε βοηθό προπονητή την coach στην Εθνική νεανίδων), μετά την περυσινή χρονιά που ήταν η coach Καπογιάννη. Ποιες είναι οι βασικές διαφορές που εντοπίζεις στην φιλοσοφία της νέας coach και τι είναι αυτό που σε εσένα πιστεύεις ότι ταιριάζει περισσότερο;
«Εγώ και με την coach Καπογιάννη είχα πολύ καλή συνεργασία, γιατί ταίριαζε ο τρόπος που ήθελε να με χρησιμοποιήσει, με το πώς ήθελα εγώ να με χρησιμοποιεί στο παιχνίδι. Τώρα, η coach Γκουζίνη έχει ένα διαφορετικό στιλ, που περιλαμβάνει πιο πολύ το τρέξιμο. Δηλαδή, τρέχουμε συνέχεια, σε άμυνα, σε επίθεση, υπάρχει διαρκής κίνηση, που επειδή κι εγώ είμαι μία παίκτρια γρήγορη, που μου ταιριάζει αυτό το είδος μπάσκετ, βρίσκω καλά τα πατήματά μου και πιστεύω ότι θα μου ταιριάξει και στην πορεία, δηλαδή θα μπορέσω να αποδώσω καλύτερα στα παιχνίδια».
Είναι η 2η σεζόν σου στην ομάδα, ουσιαστικά από τότε που επέστρεψες. Ποιοι είναι οι στόχοι που θέτεις, τόσο προσωπικοί όσο και ομαδικοί;
«Είναι η 2η χρονιά, βέβαια εγώ την νιώθω και λίγο σαν πρώτη, γιατί την περυσινή δεν την πρόλαβα. Αρχικά, σαν προσωπικός στόχος, είναι να έχω επιστρέψει καλύτερη από πριν τον τραυματισμό μου στο γήπεδο, να παίζω καλύτερα από πριν και να βοηθήσω την ομάδα να πετύχουμε όλους αυτούς τους στόχους που έχουμε σε Ευρώπη, σε Ελλάδα, παντού. Να μπορέσω να φανώ αντάξια των προσδοκιών. Τώρα, οι στόχοι της ομάδας είναι πάντα να είναι ανταγωνιστική, να είμαστε όσο πιο ψηλά γίνεται, να προσφέρουμε ωραίο θέαμα, γιατί έχουμε πάρα πολλούς οπαδούς και αξίζει να δουν ωραίο θέαμα και να μπορέσουμε να βγάζουμε αυτά που δουλεύουμε στην προπόνηση και στο παιχνίδι».
Θέλω να σε ρωτήσω τώρα κάτι, όσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι. Με την αποχώρηση της Παυλοπούλου, είναι γεγονός ότι πρέπει όλες οι παίκτριες που παίζετε ως γκαρντ, να κάνετε αυτό που λέμε «step up». Εσύ είσαι έτοιμη φέτος να αναλάβεις πιο πολλές ευθύνες;
«Σίγουρα. Είμαι παίκτρια που μου αρέσει να έχω ευθύνες, να χρειάζεται να κάνω το κάτι παραπάνω και θεωρώ ότι δουλεύω καλύτερα υπό πίεση. Πάντα, σε όλα τα πράγματα στην ζωή μου, όταν έχω πίεση, μπορώ να αποδώσω και καλύτερα, οπότε αυτό θέλω, να έχω την δυνατότητα να αναλάβω ευθύνες και να ανταπεξέλθω σε αυτές».
Τέλος, θέλω να σε ρωτήσω κάτι και επειδή είναι όμορφο οι αθλητές και οι αθλήτριες να είστε ένα πρότυπο για τα παιδιά, τόσο τα νέα παιδιά, όσο και τους ανθρώπους σε γενικό πλαίσιο. Πώς μπορεί μία νέα αθλήτρια να αντιμετωπίσει τις αντιξοότητες και να καταφέρει, τόσο σωματικά, αλλά κυρίως ψυχολογικά, μετά από έναν τέτοιο τραυματισμό, όπως είχες εσύ την σεζόν που μας πέρασε, να επανέλθει;
«Θεωρώ ότι παίζουν πολλά πράγματα ρόλο. Ένα είναι το να μείνεις πιστή σε ό, τι θα σου πει ο γιατρός, ο φυσιοθεραπευτής και ο γυμναστής. Αυτοί οι τρεις άνθρωποι είναι πολύ σημαντικό να είναι καλοί στη δουλειά τους και να έχετε καλή συνεργασία, γιατί από αυτούς εξαρτώνται όλα. Και αφού κάνουν αυτοί σωστά την δουλειά τους, το αμέσως επόμενο είναι εσύ να τους ακολουθείς πιστά. Παρόλο που υπάρχουν στιγμές που απογοητεύεσαι, κουράζεσαι, στενοχωριέσαι, να προσπαθείς να διατηρηθείς και να συνεχίσεις να δουλεύεις. Όσο και να βλέπεις ότι ο δρόμος δεν τελειώνει, ότι ο δρόμος είναι μακρύς, ότι δεν υπάρχει πρόοδος, εσύ να συνεχίσεις και κάποια στιγμή θα έρθει. Αυτό είναι το μεγαλύτερο μάθημα που πήρα απ’ τον τραυματισμό: ότι εκεί που δεν βλέπεις κάποιο φως, συνέχισε γιατί κάποια στιγμή θα έρθει».
Ωραία. Σ’ ευχαριστώ πολύ, καλή σεζόν με υγεία!
«Κι εγώ. Ευχαριστώ πολύ!».
