Πριν την εκκίνηση του παιχνιδιού ένιωθα πως το παιχνίδι του τελικού θα ήταν κομβικό για το άμεσο μέλλον του Παναθηναϊκού , όχι για το έμμεσο αλλά για το κοντινό μέλλον σίγουρα. Και αυτό γιατί ξεκάθαρα ένας τίτλος θα άλλαζε τελείως το στάτους των δύο ομάδων για την φετινή χρονιά , θα άλλαζε τις ισοροπίες στο επόμενο συναπάντημα των δύο ομάδων στην Ευρωλίγκα στα μέσα Μαρτίου και θα άλλαζε εν γένει τη ψυχολογία του ενός απέναντι στον άλλο. Για να είμαι ειλικρινής ποτέ δεν θεωρούσα πιο σημαντική την κατάκτηση ενός κυπέλλου από μια από τις δυο ομάδες . Τέλος θεωρούσα κομβική την κατάληξη του τίτλου για τον Κώστα Σλούκα ο οποίος με το τρόπαιο θα μπορούσε να αρχίσει να νιώθει πιο άνετος , ήρεμος και ακόμα πιο δικαιωμένος για την επιλογή του το καλοκαίρι που μας πέρασε .
O Παναθηναϊκός ήταν κακός, νευρικός και όλο αυτό πέρασε στο παρκέ με την εικόνα των πρασίνων είναι μια συνέχεια των εμφανίσεων του Final 8 και των τελευταίων ματς στην Ευρωλίγκα. Τα λάθη των παιχτών του Εργκίν Αταμάν πολλά (17) ειδικά για ένα ματς που στην μεγαλύτερη διάρκεια του ήταν κλειστό και σε συνδιασμό με το πολύ στατικό και μη παραγωγικό μπάσκετ (14 ασίστ) απέναντι σε μια ομάδα που αρέσκεται στην επίθεση με κίνηση στην μπάλα και είχε ως τελικό απολογισμό 24 ασίστ για 10 μόλις λάθη εν πολλοίς εξηγούν την δίκαιη επικράτηση του Ολυμπιακού. Ο Παναθηναϊκός πήρε λίγα από λίγους και ο Ολυμπιακός πολλά από πολλούς, μια πρόταση που νομίζω ότι περικλείει το πλαίσιο του παιχνιδιού. Οι πράσινοι πήραν από τον πάγκο τους 5(!) πόντους ,3 από τον Σλούκα και 2 από τον Παπαπέτρου, από τους μόλις 58 που πέτυχαν στο ματς ένα νούμερο όχι απλά φτωχό ή καμπανάκι αλλά ένα νούμερο καμπάνα όμοια με αυτή που κρύβεται στο Μπιγκ Μπέν . Στον αντίποδα ο Ολυμπιακός πήρε από τον πάγκο του 39 ολόκληρους πόντους και αρκετά παραγωγικά λεπτά από την δεύτερη πεντάδα του , που ο Παναθηναϊκός δεν πήρε ποτέ . Χαρακτηριστικό το γεγονός ότι πλην των Καλαιτζάκη και Χουάντσο ουδείς από τον πράσινο πάγκο δεν αγωνίστηκε περισσότερα από 10 λεπτά σε ένα ματς που τα πράγματα δεν πήγαιναν τόσο καλά ώστε ο Τούρκος να μην ψάξει να βρει μια λύση που θα άλλαζε την ροή του παιχνιδιού.
Για τον Παναθηναϊκό είναι σημαντικό το γεγονός ότι αυτή η ήττα έρχεται τώρα που έχει τον χρόνο να δουλέψει και να διορθώσει πράγματα εν όψει της πολύ απαιτητικής συνέχειας . Είναι προφανές ότι ο Παναθηναϊκός πρέπει να αναζητήσει στο παιχνίδι του εναλλακτικές πηγές ”ενέργειας” πλην του πυραυλοκίνητου Ναν , και να στραφεί σε λύσεις που θα συμπληρώσουν το παιχνίδι αντί να είναι αναγκασμένος να ζει από το ατομικό ταλέντο του Αμερικανού. Στο διάστημα που ο Παναθηναϊκός παρουσίαζε μια πιο ισορροπημένη εικόνα μεταξύ Ναν και των υπολοίπων ο Παναθηναϊκός είχε το καλύτερο διάστημα του στην σεζόν , αλλά πλέον το ζύγι έχει γείρει επικίνδυνα προς το ηρωικό μπάσκετ . Σίγουρα παρακολουθώντας την πορεία του Τούρκου προπονητή γνωρίζουμε πως αρέσκεται στην μπασκετική ελευθερία των περιφερειακών παικτών του στο παιχνίδι αλλά μόνο με αυτό δεν θα φτάσουν στην μπασκετική Ιθάκη των τίτλων οι πράσινοι.
Στα της διαχείρισης του παιχνιδιού ο Παναθηναϊκός δεν κάλυψε την αδυναμία του ενάντια στους ψηλούς του Ολυμπιακού , ο Φαλ ήταν κυρίαρχος και όταν είχε καταφέρει να ”ζαλίσει” τους παίχτες του εξάστερου ήρθε ο Ράιτ για να τους ρίξει στο καναβάτσο. Ο Παναθηναϊκός πληγώθηκε εκεί που όλοι θεωρούσαν εξόφθαλμο το πλεονέκτημα του Ολυμπιακού αλλά πίστευαν πως ο πράσινος πάγκος θα βρει τρόπο να μασκαρέψει τις αδυναμίες και στον αντίποδα δεν προβλημάτισε καθόλου τον αιώνιο αντίπαλο εκεί που όλοι περίμεναν να είναι σε θέση ισχύος, στην περιφέρεια. Η πράσινη περιφέρεια ήταν σε κακό βράδυ και σε ένα ματς που ο Γκραντ δεν ήταν τόσο γκραντ (μεγάλος) ,ο Σλούκας εκτός ρυθμού , ο Γκριγκόνις εκτός ματς και ο Βιλντόζα εκτός ρόστερ (τι πιο σύνηθες που λέει και μια ψυχή) έχασε και εκεί την μάχη.
Στα της συνέχειας ο Παναθηναϊκός πρέπει να ανασυνταχθεί να δουλέψει τις αδυναμίες του , να δουλέψει τα δυνατά του σημεία και ίσως ο Αταμάν πρέπει να επανεξετάσει την διαχείριση του ροτέισον για τα δύσκολα ματς που ακολουθούν. Ο Παπαπέτρου για παράδειγμα πάτησε στο παρκέ για 5 λεπτά και έπειτα δεν ξανά επέστρεψε ποτέ σε ένα ματς που ο Παναθηναϊκός είχε ανάγκη την σκληράδα . Τίποτα δεν έχει χαθεί για τον Παναθηναικό αλλά βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι που θα οριοθετήσει τους στόχους του στην Ευρωλίγκα αλλά και από ποια θέση (ψυχολογική) θα μπει στους τελικούς απέναντι από τον Ολυμπιακό. Οι δυο συνεχόμενες νίκες έδωσαν ψυχολογία στους πράσινους , ίσως να έκρυψαν και προβλήματα αλλά σε καμία περίπτωση μια ήττα να τους ”ρίξει από κάτω”. Η σεζόν είναι μεγάλη και έχει πολύ δρόμο ακόμη.
ΥΓ. Ο τρόπος διοργάνωσης και διεξαγωγής σε καμία περίπτωση δεν δικαιώνει την ΕΟΚ καθώς ο κόσμος στα περισσότερα ματς πλην τελικού ήταν λίγος, και οι ομάδες επιβαρύνθηκαν με 3 παιχνίδια σε 72 ώρες. Σίγουρα θα πρέπει να επανεξεταστεί κατά πόσο ακόμη μπορούμε να διοργανώσουμε τέτοιου τύπου διοργανώσεις.
ΥΓ 2. Για ακόμη μια φορά δεν είδαμε την πλήρη μορφή των δύο ομάδων λόγω απουσιών. 4 συναντήσεις και ακόμη να δούμε πλήρης και τις δύο ομάδες.
Υγ 3. Μακάρι ο Παναθηναϊκός να μην πληρώσει την μη προσθήκη ψηλού στο πράσινο ρόστερ αφού ο Μπαλτσερόφσκι κρίνεται μάλλον ανεπαρκής.
Υγ 4. Ο Παναθηναϊκός σουτάρει πολύ άσχημα στα τελευταία παιχνίδια με ποσοστά κάτω του 30% από το τρίποντο
Υγ 5. Ο Παναθηναϊκός δεν ξεπέρασε σε κανένα ματς του Final 8 τους 80 πόντους στην επίθεση.
Υγ 6. Ευχή να γυρίσουν όλοι υγιείς από τις Εθνικές και να αρχίσει η δουλειά για συνέχεια σε Ευρωλίγκα και πρωτάθλημα.
Περισσότερα κάθε Δευτέρα και Παρασκευή 18:00-20:00 στο paoradio.gr και την εκπομπή Courtside όπου μπορούμε να μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας .
