Δώδεκα χρόνια ήταν πολλά, πάρα πολλά για ένα μύθο όπως είναι ο μπασκετικός Παναθηναϊκός. Δώδεκα χρόνια ήταν πάρα πολλά για την κληρονομιά που κουβαλάει μαζί του αυτό το τμήμα. Δώδεκα χρόνια ήταν πάρα πολλά και για όλο τον κόσμο του τριφυλλιού που όλο έβλεπε την πηγή αλλά νερό δεν έπινε. Ιδίως για εμάς, τα παιδιά του Παύλου, αυτά τα χρόνια μας φάνηκαν αιώνας γιατί είχαμε μάθει διαφορετικά και μας πονούσε αυτή η αποχή. Η χθεσινή όμως πρόκριση ήταν ο συνδετικός κρίκος μιας ένδοξης εποχής με την απαρχή μιας νέας που προμηνύεται εξόχως… αστεράτη.
Τι σου είναι το κάρμα όμως; Δώδεκα χρόνια μετά, στο ίδιο γήπεδο, με τον ίδιο αντίπαλο, με το ίδιο σκορ σειράς και με το ίδιο βολέ… χαράς από τον σέντερ της ομάδας, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται ξανά σε ένα Φάιναλ φορ, βρίσκεται εκεί που είναι η φύση του. Ο Παναθηναϊκός μαζί με τον τρελαμένο και διψασμένο κόσμο του, που ήταν εκεί και στα εύκολα και στα δύσκολα, ετοιμάζεται για μια νέα απόβαση στο δικό του Βερολίνο δεκαπέντε χρόνια μετά με την ελπίδα να μπορέσει να επαναλάβει ότι και τότε. Ίσως το κάρμα να θέλει η ολική επαναφορά του τμήματος να γίνει από ένα μέρος που στιγμάτισε την ιστορία του έχοντας την καλύτερη ομάδα που παρουσίασε μέχρι την… προσεχώς επόμενη. Οι μνήμες από την πόλη και το γήπεδο γνώριμες και συνάμα ευχάριστες για όλους μας καθώς τότε σε ένα επικής δυσκολίας Φάιναλ Φορ αποκλείσαμε τον Ολυμπιακό και στη συνέχεια με ένα μαγικό ημίχρονο και κόντρα σε ΤΣΣΚΑ και διαιτητές ράψαμε το πέμπτο αστέρι.
Για να φτάσουμε όμως στο εδώ δεν το λες και ένα τσιγάρο δρόμο. Προσωπικά η φετινή σεζόν μου φάνηκε σαν μια ολόκληρη ζωή με τα πάνω της και τα κάτω της και όποιος πίστευε ότι ένα χρόνο μετά την 17η θέση της περσινής Ευρωλίγκας τώρα θα συζητούσαμε για εκδρομές και αστέρια μάλλον ψέμματα θα λέει. Ο Παναθηναϊκός του Εργκίν Αταμάν έχει πετύχει ένα μικρό μπασκετικό θαύμα καταλύοντας κάθε νόμο του μπάσκετ. Πότε στην ιστορία μια ομάδα δεν είχε τόσο βίαιη αλλαγή στο αγωνιστικό status της προσπερνώντας ισχυρούς οικονομικά αντιπάλους και ομάδες με συνοχή χρόνων. Ο Παναθηναϊκός γκρεμίστηκε και χτίστηκε συθέμελα με νέο προπονητή και 12 νέους παίκτες. Αυτό στην καλύτερη των περιπτώσεων για να γίνει ομάδα και να αποκτήσει συνοχή, χημεία και πλάνο χρειάζεται το λιγότερο μια διετία. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε τους αρκετούς σοβαρούς τραυματισμούς κομβικών παικτών μέσα στη σεζόν τότε το εγχείρημα το κάνει ακόμη πιο δύσκολο.
Η επένδυση που έγινε από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο το περασμένο καλοκαίρι είχε αυτόν τον στόχο και ο ίδιος αλλά και ο Εργκίν Αταμάν το πίστευαν μέχρι κεραίας με τον Τούρκο προπονητή μάλιστα να μη διστάζει να λέει πως θα αποχωρήσει αν δεν προκριθεί ο Παναθηναϊκός στο Φάιναλ φορ. Φυσικά αυτό δεν θα το πραγματοποιούσε ποτέ αλλά ήθελε να δείξει πόσο πολύ πίστευε σε αυτό που τελικά πέτυχε χθες βράδυ ο ίδιος και οι παίκτες του. Οι σκηνές μετά το τέλος του παιχνιδιού όπου παίκτες και κόσμος έγιναν ένα κουβάρι μας πήγαν πίσω δώδεκα ολόκληρα χρόνια και μας έκαναν να καταλαβαίνουμε ότι ο μεγάλος Παναθηναϊκός είναι ξανά εδώ έτοιμος για νέες διαδρομές προς τα αστέρια.
Κακά τα ψέμματα η απόκτηση αρχικά του Κώστα Σλούκα και στη συνέχεια του Κεντρικ Ναν ήταν οι βασικότεροι λόγοι της επιτυχίας του Παναθηναϊκού. Και οι δύο πληρώθηκαν αδρά, και οι δύο όμως προσεγγίστηκαν με έναν τρόπο που μόνο η οικογένεια του Παναθηναϊκού γνωρίζει. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Σλούκας απολαμβάνει κάθε του στιγμή στον Παναθηναϊκό και μιλάμε για ένα παίκτη με δέκα μέχρι χθες Φάιναλ φορ. Δεν είναι τυχαίο ότι ένας εσωστρεφής χαρακτήρας σαν τον Ναν που ήρθε για να γυρίσει στο ΝΒΑ, πλέον έχει μπει για τα καλά στο κλίμα της ομάδας και μάλιστα πριν από λίγο ανακοινώθηκε η παραμονή του για τα επόμενα δύο χρόνια. Έχουμε πει είναι αλλιώς να είσαι Παναθηναϊκός και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα στην πράξη. Ο Παναθηναϊκός ξεχειλίζει από υγεία, δίψα και όραμα και θα είναι εδώ για τα επόμενα χρόνια όντας πρωταγωνιστής στο ευρωπαϊκό μπασκετικό στερέωμα.
Όπως είπε και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ο Ναν είναι μόνο η αρχή και ο Παναθηναϊκός του χρόνου θα είναι η πληρέστερη ομάδα που έχει παρουσιάσει από το 2009 και μετά. Λίγο υπομονή γιατί έχουμε μπροστά μας δύο πολύ μεγάλους στόχους το Βερολίνο και το πρωτάθλημα. Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε όλοι μας και να δούμε την μεγάλη εικόνα είναι η προοπτική και το όραμα που υπάρχει στην ομάδα που σε συνδυασμό με το γήπεδο είναι έτοιμη για εκτόξευση στα… αστέρια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η οικογένεια Γιαννακόπουλου ήταν είναι και θα είναι εδώ και οι Παύλος και Θανάσης θα κοιτάνε από ψηλά και θα καμαρώνουν για τον Παναθηναϊκό ΤΟΥΣ!
