Ο Παναθηναϊκός το καλοκαίρι πήρε την απόφαση να κάνει ένα ολικό λίφτινγκ. Άλλαξε τα πάντα .. ή μάλλον σχεδόν τα πάντα… Τι δεν άλλαξε; Τον Ματζούκα, τον Γκριγκόνις και την αύρα της οικογενείας που τον έφερε στον αφρό.
Η χρονιά του ως τώρα τον έφερε αντιμέτωπο με την σκληρή αλήθεια της επαναφοράς στον πρωταθλητισμό. Τέσσερις φορές βρέθηκε κοντά σε σημαντικές ή μεγάλες νίκες, αλλά ένα μείγμα λάθος αποφάσεων, ατυχίας και «απειρίας» (της ομάδας σαν σύνολο και όχι των μονάδων του) , του στέρησαν το ροζ φύλλο.
Οι πράσινοι έσκυψαν το κεφάλι, δούλεψαν , και στο Πριγκιπάτο ανταμείφθηκαν για την πίστη τους . Ακόμη και όταν βρέθηκαν στο -15 (60-45 , 3:28 πριν το τέλος της 3ης περιόδου) δεν τα παράτησαν, κάτι που θα μπορούσε πολύ εύκολα να συμβεί, αν στο μυαλό τους επικρατούσε η σκέψη των περισσοτέρων εκείνη τη στιγμή «Πάμε για Μιλάνο».
Από αυτό προκύπτει πως το πρώτο μάθημα που πέρασε με επιτυχία η ομάδα του Αταμάν είναι να μην εγκαταλείπει κανένα παιχνίδι, όπως συνέβη σε Βαρκελώνη και Κωνσταντινούπολη, και να προσπαθεί να βγάζει κάτι μέσα από αυτά . Πολύ σημαντικό κέρδος προκύπτει και από την μακροχρόνια συνύπαρξη του Σλούκα με τον Νάν στο παρκέ , που εχθές έδειξαν να αντιλαμβάνονται καλύτερα ο ένας τις ανάγκες αλλά και τις αδυναμίες του άλλου.
Ο Σλούκας πιστοποίησε πως για πολλούς λόγους είναι ο αγωνιστικός ηγέτης αυτής της ομάδας, ο Ναν απέδειξε για ένα ακόμη βράδυ πως δεν ανήκει σε αυτήν την πλευρά και πως η φυσική του θέση είναι στα παρκέ του ΝΒΑ καθώς όταν χάιδευε το γκάζι έμοιαζε να μην μπορεί να τον ακολουθήσει ούτε ο πυραυλοκίνητος Τζέιμς. Ο Λεσόρτ ήταν εκεί να παλεύει με τα θηρία, ο Ντίνος έγινε παίχτης που στα μέτρια βράδια του θα βάζει 10-12 πόντους με 5-6 «σκουπίδια», και ο Βιλντόζα θα είναι εκεί να προσφέρει λίγη μπασκετική τρέλα που χρειάζεται όταν τίποτα δεν λειτουργεί. Κοινός παρονομαστής όλων των παραπάνω στο χθεσινό ματς; Ήταν όλοι διψήφιοι . Ο Παναθηναϊκός των 18 ασίστ για μόλις 8 λάθη (πάνω από 2 ο συντελεστής σε ένα τόσο σημαντικό παιχνίδι) είχε έξι διψήφιους.
Για το τέλος άφησα τον λιγότερο φανταχτερό παίχτη, που με προσμονή περίμενε όλους αυτούς τους «φανταχτερούς» παίχτες που έφερε ο Παναθηναϊκός το καλοκαίρι . Ήταν σαν μια άτυπη δικαίωση ενός αντί-σταρ, που το καλοκαίρι και μόνο το γεγονός ότι το όνομα του δεν κόλλαγε με τα υπόλοιπα, λίγο έλλειψε να τον οδηγήσει στην έξοδο, τον Μάριους Γκριγκόνις. Τον Λιθουανό που πρώτα απ΄όλους τον στήριξε ο Έργκιν Αταμάν και αυτός υπό τις οδηγίες του κάνει την καλύτερη σεζόν της καριέρας του μέχρι τώρα, με τα νούμερα του να προκαλούν ίλιγγο. Ο Λιθουανός τον δικαιώνει πλήρως και λίγο πριν τα Χριστούγεννα έφερε το δώρο του στο Μονακό ως άλλος Άγιος Βασίλης.
Υγ1. Ο Παναθηναϊκός έχει αρκετά πράγματα να βελτιώσει με βασικό τα επιθετικά ριμπάουντ που δίνει στον αντίπαλο.
Υγ2. Ο Κώστας Αντετοκούνμπο ήταν πολύ χρήσιμος κ έβγαλε ενέργεια, αλλά η ενίσχυση στο 5 μοιάζει αναπόφευκτη για να αποσυμπιεστεί ο Λεσόρτ.
Υγ3. Επόμενο μεγάλο βήμα για να αποδείξει ο Παναθηναϊκός ότι μεγαλώνει σωστά είναι την Παρασκευή στο Μιλάνο να μπει σαν να συνεχίζει το ματς της Τετάρτης και χωρίς ύφος μπλαζέ καθώς, θα χρειαστεί και άλλες μεγάλες νίκες σε μια πολύ μεγάλη σεζόν.