Ο Λευτέρης Μαντζούκας, παίκτης του Αμαρουσίου μιλάει αποκλειστικά στον Αλέξανδρο Κουμπούρα και το totalbasket.gr για την καριέρα του και τις εμπειρίες που έχει αποκομίσει μέχρι τώρα από τον χώρο του επαγγελματικού μπάσκετ.
O 21χρονος Έλληνας διεθνής, αποτελεί ένα από τα μεγάλα ταλέντα του Ελληνικού και του Ευρωπαικού μπάσκετ. Ξεκίνησε από τον Προμηθέα Πατρών, όπου έκανε αίσθηση με το ταλέντο του. Το 2020 μετακόμισε στον Παναθηναϊκό, όπου κατέκτησε τίτλους, απέκτησε πολύτιμες εμπειρίες σε υψηλό επίπεδο και έδειξε για τι είναι ικανός. Πλέον, αγωνίζεται στο Μαρούσι, δανεικός από τον Παναθηναικό Aktor.
Λευτέρη, πώς ξεκίνησε η πορεία σου στο μπάσκετ, τι σε ενέπνευσε ασχοληθείς με αυτό και υπήρξε κάποιο άλλο άθλημα που να δοκίμασες?
”Άρχισα σχεδόν τυχαία, οι γονείς μου δεν είχαν καμία σχέση με το μπάσκετ και γενικά με τον αθλητισμό. Ερχόταν ένας προπονητής και μοίραζε κάποια φυλλάδια στο σχολείο μου. Στην πρώτη Δημοτικού μου είπε να δοκιμάσω, όπως είπε και σε όλα τα παιδιά. Στην δευτέρα Δημοτικού είχα ψηλώσει πιο πολύ (και πλησίασα τη μητέρα μου). Έπαιζα κάποια άλλα αθλήματα εκείνη την περίοδο. Οι γονείς μου ήθελαν να δοκιμάσω καινούργια πράγματα και έτσι με ρώτησαν. Κι εγώ ήθελα, έτσι πήρα την απόφαση, πήγα και μου άρεσε. Μετά από 1-2 χρόνια άρχισα να το αγαπάω και να θέλω να πετύχω σε αυτό όλο και πιο πολύ. Περίπου στην πρώτη Δημοτικού ξεκίνησα να το βλέπω πιο επαγγελματικά. Το καλοκαίρι εκείνο αποφάσισα να πάω στον Προμηθέα. Το καλοκαίρι της πρώτης Γυμνασίου, είδα κάποιες ομάδες στην Αθήνα και επέλεξα τον Προμηθέα ως την καλύτερη επιλογή εκείνη την περίοδο. Με το πρόγραμμα <<ΝΟΥΣ>> (Πρότυπο Πρόγραμμα Αθλητικών Υποτροφιών). Ήταν πάρα πολύ καλό πρόγραμμα.”
Έκανες το ντεμπούτο σου στην πρώτη κατηγορία στην ηλικία των 14 ετών. Πώς αντιλαμβανόσουν τότε το επαγγελματικό μπάσκετ. Πώς το είχες στο μυαλό σου?
“Όταν ήμουν 14 χρονών, πήγα από τα Γιάννενα στην Πάτρα. Αλλά δεν μπορείς να το δεις και τελείως αυστηρά επαγγελματικά. Με την έννοια ότι 14 χρονών είσαι ακόμα παιδί. Πιο πολύ ευχαριστιέσαι το μπάσκετ. Δεν είναι όπως τώρα. Με την έννοια ότι δεν έχεις κατασταλάξει τόσο πολύ. Απλά απολαμβάνεις το μπάσκετ και δουλεύεις όσο πιο πολύ μπορείς και ειδικά σε εκείνη την ηλικία. Γιατί σ’ αρέσει και το κάνεις χωρίς δεύτερες σκέψεις. Ήταν σίγουρα πάρα πολύ όμορφο το ότι μπήκα από τόσο μικρός στον επαγγελματικό χώρο. Είδα πως δουλεύουν πολλοί επαγγελματίες. Τότε είχαμε πολύ καλούς παίκτες και προσωπικότητες. Είχε επίσης εξαιρετικά αποδυτήρια τότε ο Προμηθέας. Γενικά ο Προμηθέας ήταν ένα πολύ καλό σκαλοπάτι για εμένα.”
Στον πρόσφατο αγώνα με τον Παναθηναϊκό ήσουν εξαιρετικός. Είχες 15 πόντους, 11 ριμπάουντ και 3 ασίστ. Πώς ήταν να παίζεις απέναντι στην ομάδα που ανήκεις και τι κίνητρο αποτέλεσε αυτό για εσένα?
”Σίγουρα ο Παναθηναϊκός, ανεξάρτητα αν είμαι μέρος του ή όχι, είναι σίγουρα μία από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή. Αυτό από μόνο του αποτελεί κίνητρο για να παίξεις και να δώσεις τον καλύτερο σου εαυτό. Πόσο μάλλον σε μια περίοδο όπως είμαστε εμείς τώρα, που χρειαζόμαστε τις νίκες πάρα πολύ για να σώσουμε την κατηγορία και να κάνουμε τον στόχο μας πράξη. Από εκεί και πέρα το να παίζεις με αυτούς τους παίκτες, αποτελεί από μόνο του κίνητρο. Εκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα, βγήκε αυτό το αποτέλεσμα. Δυστυχώς όμως δεν πήραμε τη νίκη που αυτό μετράει στο τέλος της ημέρας.”
Σε ποια θέση πιστεύεις ότι ταιριάζεις περισσότερο, σε αυτή του Small ή του Power Forward, όπου αποτελεί θέμα συζήτησης τα τελευταία χρόνια?
”Πιστεύω ότι στο σύγχρονο μπάσκετ αυτή τη στιγμή τα τριάρια και τα τεσσάρια παίζουν με τον ίδιο τρόπο. Θεωρώ ότι μπορώ να παίξω το ίδιο καλά και στις δύο θέσεις. Δηλαδή δεν είμαι αυστηρά στο 3 ή στο 4. Πιστεύω πως μπορώ να κάνω πάρα πολλά πράγματα στο παρκέ. Εννοείται όπου με χρειάζεται ο προπονητής μου, θα είναι έτοιμος. Ακόμη και στο πέντε είμαι έτοιμος να βοηθήσω.”
Υπάρχει κάποιος συμπαίκτης από τις ομάδες που έχεις αγωνιστεί μέχρι τώρα, με τον οποίο έχεις δεθεί περισσότερο?
“Είναι πάρα πολλά παιδιά. Έχω αλλάξει, αν και νέος αρκετές ομάδες, έχοντας πάρα πολλούς συμπαίκτες, τόσο ξένους όσο και Έλληνες. Είναι πάρα πολλά τα παιδιά που πραγματικά τα οποία τα εκτιμώ και έχω δεθεί. Οπότε δεν μπορώ να τους ονοματίσω, αλλά σίγουρα τίποτα δεν είναι τυχαίο. Με αυτούς τους αθλητές που είχα την ευλογία να συνεργαστώ και να συνυπάρξω στις ομάδες, πάρα, πολλούς τους θαυμάζω και παίρνω πράγματα με αυτούς.”
Τι πιστεύεις είναι αυτό που σε ξεχωρίζει ως παίκτη στο γήπεδο και ποιες είναι οι αδυναμίες σου που δουλεύεις για να βελτιώσεις?
”Θεωρώ πως μπορώ να βελτιώσω όλα τα πράγματα πάνω στο παρκέ και πνευματικά και σωματικά. Πιστεύω πως πρέπει να δουλέψω και να βελτιωθώ σε όλα τα κομμάτια, είτε στην άμυνα, είτε στο σώμα μου. Δεν θεωρώ ότι υπάρχει κάποιο ταβάνι που θα πεις να σταματήσω να δουλεύω. Σίγουρα είμαι και σε μια ηλικία που μου επιτρέπει να βελτιώσω πάρα πολλά πράγματα στο παιχνίδι μου και δεν θα σταματήσω να δουλεύω και να εξελίσσομαι γιατί θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό το να έχεις αυτό το σκεπτικό.”
Πώς προετοιμάζεσαι για τους αγώνες και ποια είναι η ρουτίνα σου πριν από ένα ματς, έχεις κάποιο τελετουργικό?
”Κάνω το σταυρό μου και είμαι έτοιμος να βοηθήσω την ομάδα μου να κερδίσει, δεν θεωρώ ότι γενικά ο αθλητισμός και το μπάσκετ είναι ένα παιχνίδι, δηλαδή έχουμε την τάση να το κάνουμε λίγο πολύπλοκο και δεν χρειάζεται. Αυτοπεποίθηση για τον εαυτό σου, τους συμπαίκτες σου, τη δουλειά που έχεις κάνει, δεν χρειάζεται τελετουργικά. Απλά κάνω τον σταυρό μου.”
Υπάρχει κάποιος παίκτης που να αποτελεί έμπνευση για εσένα και να τον θαυμάζεις?
”Σίγουρα, πάρα πολλά πράγματα, στον τρόπο σκέψης, έχω πάρει από τον Ιωάννη Παπαπέτρου.
Είναι ένα παιδί πραγματικά που θαυμάζω πολύ. Είναι πάρα πολλοί, όπως είπα και πριν, είναι πάρα πολλοί παίκτες που έχω συνεργαστεί και θαυμάζω. Απλά επειδή τον είχα πάρα πολλά χρόνια συμπαίκτη και γενικά έχουμε ταιριάξει, θεωρώ ότι έχω πάρει αρκετά στοιχεία. Γιατί ο τρόπος που σκέφτεται, που προπονείται και που συμπεριφέρεται γύρω από το παιχνίδι είναι για εμένα πάρα πολύ σωστό.”
Ποιο είναι το πιο αξέχαστο παιχνίδι που έχεις παίξει μέχρι τώρα στην καριέρα σου και γιατί πιστεύεις?
”Το Παναθηναικός-Ολυμπιακός, σίγουρα. Το δεύτερο παιχνίδι, στους τελικούς του 2023 που είχαμε κερδίσει. Γιατί ήταν ένα γεμάτο ΟΑΚΑ, όποιος Έλληνας ξεκινάει το μπάσκετ επαγγελματικά έχει ως όνειρο να παίξει σε αυτό το παιχνίδι είτε στο ΟΑΚΑ είτε στο ΣΕΦ. Κερδίσαμε μετά από καιρό τον Ολυμπιακό. Όλος ο κόσμος περίμενε αυτήν τη νίκη, εγώ είχα παίξει, είχα παίξει καλά, η ομάδα μου κέρδισε που είναι και το πιο σημαντικό.”
Πως διαχειρίζεσαι την πίεση και τις προσδοκίες από τον κόσμο, αλλά και τα μέσα ενημέρωσης?
”Τα μέσα ενημέρωσης δεν τα παρακολουθώ ιδιαίτερα. Θεωρώ ότι οποιοσδήποτε μπορεί να νιώσει πίεση είναι κάτι το οποίο είναι υποκειμενικό, δεν είναι αντικειμενικό. Πιστεύω ότι πίεση νιώθει κάποιος ο οποίος δουλεύει κάθε μέρα, όλη τη μέρα για να βγάλει τα προς το ζην και να ζήσει τα παιδιά του. Εγώ σίγουρα θέλω να πετύχω, αλλά το τι θα πει οποιοσδήποτε και τι ταβάνι θα βάλει στον Λευτέρη, δεν με αφορά. Εγώ ξέρω ποιος είμαι, ξέρω που θέλω να φτάσω, ξέρω τι πρέπει να κάνω και πόσο πρέπει να δουλέψω και θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ. Για το αποτέλεσμα, αν έρθει, αν δεν έρθει, εγώ ξέρω ότι πρέπει να προετοιμαστώ και να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ.”
Έζησες τον Παναθηναικό τόσο στην δύσκολη διετία, όσο και στην επιστροφή του στην κορυφή της Ευρώπης. Τι συναίσθημα σου προκάλεσε όλη αυτή η αλλαγή μέσα σε ένα χρόνο?
”Εντάξει, σίγουρα ήταν τεράστια η αλλαγή. Ήταν πάρα πολύ ωραίο να βλέπεις έναν τέτοιο σύλλογο που είσαι τέσσερα χρόνια, να πηγαίνει στο Final Four του Βερολίνου και να κατακτάει το Τρόπαιο μετά από 13 χρόνια αλλά και να παίρνει το Πρωτάθλημα με ανατροπή στους τελικούς. Ηταν ονειρική χρονιά πέρυσι, όλοι θα την θυμόμαστε. Θεωρώ τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ο ερχομός του Κώστα προφανώς, του Ναν, του Ματίας, του Γκραντ, όλων των παιδιών γενικά, και φυσικά του προπονητή που συντέλεσαν αυτή την ομάδα έκαναν την πραγματική διαφορά. Ο κόσμος του Παναθηναικού αναμφισβήτητα παίζει τεράστιο ρόλο κάθε φορά, σε κάθε παιχνίδι και κάθε χρονιά. Ήταν πάρα πολύ ωραίο να το βλέπεις, να είσαι μέρος σε όλο αυτό. Το όνειρο όλων, ήταν να πάρουμε το ευρωπαϊκό και έγινε πραγματικότητα.”
Ποιο είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έχεις μάθει από τους προπονητές που έχεις συνεργαστεί
και πώς επηρέασε αυτό το παιχνίδι σου?
”Θεωρώ ότι ο κάθε άνθρωπος γενικότερα, κάθε παίκτης και κάθε προπονητής, μπορεί να σου δώσει τη δικιά του φιλοσοφία στο παιχνίδι, το δικό του τρόπο σκέψης, τόσο γενικά όσο και για το μπάσκετ. Ο κάθε προπονητής μου έχει την δική του φιλοσοφία, αυτό είναι αναμφισβήτητο και προσπαθώ να πάρω ό,τι μπορώ και να καταλάβω όσο γίνεται αυτό που θέλει από εμένα και από την ομάδα γενικότερα. Ο κάθε προπονητής έχει τη δική του φιλοσοφία. Έχω πάρει πάρα πολλά πράγματα γιατί έχω συνεργαστεί με 20 προπονητές περίπου. Όλοι οι προπονητές που έχω συνεργαστεί είχαν κάτι να μου δώσουν.”
Πως βίωσες τις πιο δύσκολες στιγμές της καριέρας σου και ποιος τρόπος σε βοήθησε να τις ξεπεράσεις?
”Οι πιο δύσκολες στιγμές θεωρώ ότι είναι όταν κάποιος έχει έναν τραυματισμό. Πιστεύω ότι αυτό είναι πραγματικά δύσκολο να το ξεπεράσει κάποιος. Εγώ ευτυχώς δεν είχα κάποιον σημαντικό τραυματισμό εκτός από το πέλμα μου πιο παλιά. Όλα είναι θέμα σκεπτικού και νοοτροπίας. Πρέπει να μένεις δυνατός κάθε μέρα, το οποίο είναι πολλές φορές δύσκολο και επίπονο και συγκεντρωμένος στο στόχο. Να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε. Επίσης, έχεις κάνει δουλειά το παιχνίδι που αγαπάς, κάτι που είναι πολύ σημαντικό.”
Πώς βλέπεις την ανάπτυξη του ελληνικού μπάσκετ και ποια είναι η σχέση σου με τον προπονητή της Εθνικής, τον Βασίλη Σπανούλη.
“Δεν χρειάζεται συστάσεις. Ο Βασίλης ήταν τρομερός παίκτης. Είναι τρομερός προπονητής και κατ’ επέκταση μεγάλη προσωπικότητα. Θεωρώ ότι και αυτή η γενιά, αδιαμφισβήτητα π.χ. Σλούκας, Παπανικολάου είναι πολύ καλή. Με τον Γιάννη τώρα, που δεν τον βάζουμε στην ίδια κατηγορία, είναι πάρα πολύ καλή. Πιστεύω ότι αυτή τη χρονιά μπορούμε να κάνουμε κάτι καλό στο Ευρωμπάσκετ, γιατί αυτό είναι που λείπει από την Εθνική. Έχει χρόνια να κάνει μια μεγάλη πορεία σε μία Ευρωπαϊκή διοργάνωση ενώ αξίζουμε και μπορούμε να το κάνουμε. Θεωρώ ότι είμαστε αρκετά παιδιά που ερχόμαστε από πίσω. Πιστεύω και ελπίζω ότι το Ελληνικό μπάσκετ θα συνεχίσει να βγάζει καλούς νέους παίκτες. Εχουμε πολλά πρότυπα και σπουδαίους παίκτες με προσωπικότητα τα οποία μπορούμε να δούμε και να παραδειγματιστούμε.”
Ποιες είναι οι προσωπικές σου φιλοδοξίες για την τρέχουσα σεζόν. Υπάρχουν κάποιοι συγκεκριμένοι στόχοι που θες να πετύχεις?
”Δεν μου αρέσει να βάζω συγκεκριμένους στόχους. Μου αρέσει να δουλέυω όσο πιο πολύ μπορώ, να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ, να ευχαριστιέμαι το παιχνίδι και να μπαίνω μέσα δίνοντας κάθε φορά το 100% μου σε οτιδήποτε μου ζητήθει. Θέλω να απλοποιήσω όσο πιο πολύ μπορώ όλο αυτό το μοτίβο και να κάνουμε εννοείται το στόχο της χρονιάς που είναι να μείνει η ομάδα στην πρώτη κατηγορία. Αλλά προσωπικούς στόχους δεν έχω θέσει, κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ, μπαίνω μέσα και δίνω το 100% μου.”
Τι θα έλεγες τώρα στον 12χρονο Μαντζούκα που φεύγει από τα Ιωάννινα για να κάνει τα όνειρα του πραγματικότητα.
“Δούλεψε και να το ευχαριστήθεις όσο πιο πολύ μπορείς.”
Τέλος, θέλεις να κάνεις μία πρόβλεψη για τις ομάδες που θα φτάσουν στο Final Four του Άμπου Ντάμπι.
”Παναθηναικό, Ολυμπιακό, Φενέρμπαχτσε και Μονακό. Για Πρωταθλητή Back-to-Back τον Παναθηναικό.”
