Ο Δημήτρης Κυριακού είναι ο νέος προπονητής ακαδημιών του Ηρακλή και «φιλοξενήθηκε» στην εκπομπή «Άκου τι έκανες» του ΕΟΚ WebRadio με τον Λεωνίδα Πιστιόλη και τον Κώστα Ζαφείρη. Αναλυτικά είπε:
Για την απόφασή του να επιστρέψει στον Ηρακλή: «Με τον Ηρακλή ήταν οι πρώτες μου επιτυχίες με το που είχα έρθει την πρώτη φορά απ’ τις ΗΠΑ. Τους ανθρώπους γνωρίζω και με παρακάλεσαν να το κάνω αυτό. Για να ‘μαι απόλυτα ειλικρινής, λόγω της μόνιμης δουλειάς μου που είναι online στις ΗΠΑ, μου δίνεται η δυνατότητα να δουλέψω όπως θα ήθελα, τόσο γιατί γνωρίζω τους ανθρώπους εδώ, όσο και γιατί οι απαιτήσεις της δουλειάς είναι συγκεκριμένες εκεί, κάτι που μου επιτρέπει να συνδυάσω και τα δύο».
Για τη διαφορά του τότε με το τώρα: «Η διαφορά σαφώς είναι μεγάλη. Το 2002 όταν ήρθα πρώτη φορά εδώ, είχαμε τον Διαμαντίδη, τον Μπάκνα, τον Παυλίδη, τον Λάζαρο Παπαδόπουλο. Υπήρχαν παιδιά που ήταν εξαιρετικά, υπήρχε πάρα πολύ ταλέντο. Ήταν η συνέχεια μιας εποχής όπου ο Ηρακλής «άνθισε». Δε μπορεί να γίνει σύγκριση με το σήμερα, γιατί και το σημερινό ελληνικό μπάκσετ δε μπορεί να συγκριθεί με το τότε. Δε μπορώ να πω ότι τα πράγματα είναι τα καλύτερα δυνατά, αλλά γι’ αυτό κιόλας ήρθα, για να πάρω μια κατάσταση που δεν είναι η ιδανική και να τη φτάσω όσο πιο κοντά στο ιδανικό γίνεται με τη βοήθεια των συνεργατών μου και των ανθρώπων του Ηρακλή. Θέλουμε να θέσουμε αρχές, να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε μια σχολή μπάσκετ και ν’ αρχίσουμε να βγάζουμε πάλι παιδιά».
Για το χρόνο που χρειάζεται για να φανούν αποτελέσματα: «Χρειάζεται χρόνος απ’ τη στιγμή που τα πράγματα δεν είναι ιδεατά. Είναι άλλο όταν έρχεσαι σε μια ομάδα που έχει έναν συγκεκριμένο αριθμό παιδιών και μπορείς να πάρεις πράγματα που έκαναν οι προκάτοχοί σου και να «χτίσεις» πάνω σε αυτά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, σαφώς δεν ισχύει αυτό, αλλά η ουσία παραμένει ότι έτσι όπως είμαστε, σε αυτό που πάμε να κάνουμε ο χρόνος είναι σύμμαχός μας. Ό,τι και να γίνει, απ’ τη στιγμή που προσπαθούμε να «χτίσουμε» κάτι και μάς δίνεται χρόνος, είναι σύμμαχός μας. Δε μπορώ να πω ότι μέσα σε έναν χρόνο θα κάνουμε απίστευτα πράγματα, αλλά μπορώ να πω ότι τον 2ο χρόνο θ’ αρχίσουν να φαίνονται πολύ καλά πράγματα. Σε τρία χρόνια μια ομάδα μπορεί να «χτιστεί». Αν δεν έχει «χτιστεί» κάτι φταίει. Αυτές είναι οι συνθήκες σε κάθε ομάδα. Υπάρχουν εξωγενείς παράγοντες, πρέπει να είσαι έτοιμος για όλα. Ξέρω, όμως, τον Ηρακλή και με ξέρει κι αυτός, πράγμα θετικό».
Για το ότι ο Ηρακλής έχει να δει επιτυχία απ’ το 2005: «Υπάρχει ένα κενό που δεν είναι το ιδανικό για μια ομάδα, ειδικά μια ομάδα σαν τον Ηρακλή. Ο Ηρακλής ό,τι και να γίνει, όσες ακαδημίες κι αν έχουν «ανθίσει», παραμένει σε δύναμη μέσα στις top 3 ομάδες της Θεσσαλονίκης. Έχει κόσμο, έχει παλμό, έχει πάθος, έχει δυνατότητες, το θέμα είναι κατά πόσο θα καταφέρουμε όλοι να εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητες που δίνονται».