Η EuroLeague Basketball ανακοίνωσε τις λεπτομέρειες για το salary cap, το οποίο θα αρχίσει να εφαρμόζεται σταδιακά από τη σεζόν 2025/26 και θα τεθεί σε πλήρη ισχύ από τη σεζόν 2027/28, αλλάζοντας το τοπίο στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.
Το salary cap θεωρούνταν αναγκαίο στην EuroLeague και είχε ήδη ανακοινωθεί η εφαρμογή του. Πλέον, δόθηκαν περισσότερες λεπτομέρειες, με την EuroLeague Basketball να παρουσιάζει τα νέα μέτρα που θα διασφαλίσουν το Financial Fair Play και την ισορροπία ανάμεσα στις ομάδες.
Όροι όπως «ελάχιστο και μέγιστο μπάτζετ» (δηλαδή salary cap), φόρος πολυτελείας και σταρ παίκτες θα γίνουν μέρος της καθημερινότητας των ομάδων και των φιλάθλων, καθώς αυτά τα μέτρα θα τεθούν σε εφαρμογή. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της EuroLeague Basketball, θα υπάρξει μία μεταβατική περίοδος τριών ετών, αρχίζοντας από τη φετινή σεζόν (2024/25). Αυτό σημαίνει ότι τα όρια για το salary cap και τον φόρο πολυτελείας δεν θα ισχύσουν άμεσα, ώστε να μην αδικηθούν ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός AKTOR, ο Ολυμπιακός και η Μονακό, που έκαναν σημαντικές επενδύσεις φέτος.
Η φετινή σεζόν θα λειτουργήσει ως μεταβατική περίοδος, με τη σταδιακή προσαρμογή στους κανονισμούς να ξεκινά από τη σεζόν 2025/26, και την πλήρη εφαρμογή τους από τη σεζόν 2027/28.
Αποφασίστηκαν τα εξής:
1. Θα υπάρχει μίνιμουμ μπάτζετ (LRL) που θα καθορίζεται από το 32% των εσόδων των ομάδων. Με απλά λόγια, κάθε ομάδα, με βάση τα δηλωμένα έσοδα, θα πρέπει να έχει ένα ελάχιστο μπάτζετ για τους μισθούς των παικτών. Αυτό σημαίνει ότι αν μία ομάδα έχει έσοδα 10 εκατ. ευρώ, πρέπει να έχει μπάτζετ τουλάχιστον 3.2 εκατ. ευρώ για τους μισθούς των παικτών.
2. Μέσο επίπεδο αμοιβών (BRL). Αποτελεί τον μέσο όρο που πρέπει να κινηθεί το μπάτζετ μίας ομάδας, που θα βγαίνει από το 40% των δηλωμένων εσόδων (άρα αν έχει έσοδα 10 εκατ. ευρώ ο μέσος όρος είναι 4 εκατ. ευρώ, αν έχει 20 εκατ. ευρώ έσοδα τότε πρέπει να έχουν μέσο όρο μπάτζετ 8 εκατ. ευρώ κτλ).
Οι ομάδες θα μπορούν να ξεπεράσουν αυτό το όριο για χάρη δύο Anchor Players (δύο σταρ δηλαδή), δύο παικτών κάτω των 23 ετών, παικτών που έχουν κλείσει τουλάχιστον 3 χρόνια στην ομάδα και τραυματίες, αλλά και κάποιων παικτών που θα αμείβονται ακριβώς με τον μέσο όρο του μπάτζετ, που ορίζεται από την χαμηλότερα και υψηλότερα αμειβόμενο παίκτη τους. Για παράδειγμα, αν μία ομάδα έχει έναν παίκτη που παίρνει 100.000 ευρώ (χαμηλότερα αμειβόμενος παίκτης) και έναν παίκτη που παίρνει 1 εκατ. ευρώ (υψηλότερα αμειβόμενος παίκτης), αυτό σημαίνει ότι εξαιρείται από το salary cap ένας παίκτης που αμείβεται με 550.000 ευρώ.
3. Μέγιστο επίπεδο αμοιβών (HRL): Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ορίζεται salary cap. Το μέγιστο ποσό δηλαδή που μπορεί να αποτελεί το μπάτζετ μίας ομάδας, που θα είναι ένα νούμερο που θα προκύπτει από το 60% των εσόδων. Αν δηλαδή μία ομάδα έχει έσοδα 20 εκατ. ευρώ, το μπάτζετ της δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 12 εκατ. ευρώ. Και εδώ όμως ισχύει ότι οι ομάδες μπορούν να ξεπεράσουν αυτό το όριο για χάρη δύο Anchor Players (δύο σταρ δηλαδή), δύο παικτών κάτω των 23 ετών, παικτών που έχουν κλείσει τουλάχιστον 3 χρόνια στην ομάδα και τραυματίες, αλλά και κάποιων παικτών που θα αμείβονται ακριβώς με τον μέσο όρο του μπάτζετ, που ορίζεται από την χαμηλότερα και υψηλότερα αμειβόμενο παίκτη τους.
4. Αποζημίωση ανταγωνιστικού υπολοίπου (CBC): Αυτός είναι ο λεγόμενος φόρος πολυτελείας που ισχύει στο NBA. Αυτό σημαίνει πως αν μία ομάδα ξεπεράσει το Μέγιστο όριο αμοιβών, τότε πρέπει να αποζημιώσει τις υπόλοιπες ομάδες, δίνοντάς τους ένας ποσό, το οποίο θα μοιραστεί.
