Ο μπασκετικός επίλογος της χρονιάς γράφτηκε στο ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό να κατακτάει τον τίτλο με 3-2 κόντρα στον Ολυμπιακό κάνοντας κάτι που δεν βλέπουμε συχνά να συμβαίνει. Ο Παναθηναϊκός με μια ”ανάποδη σκούπα”, χάνοντας δηλαδή τα δύο πρώτα ματς της σειράς και έπειτα κερδίζοντας τρία ματς συνεχόμενα έκανε την απόλυτη ανατροπή,κόντρα σε όλους και όλες όσους μπήκαν στον δρόμο του με γκρι στολές, κατακτώντας έτσι τον πιο ”καρυδάτο” τίτλο στην ιστορία του.
Ο Παναθηναϊκός από την αρχή της σεζόν ήταν η πιο ταλαντούχα ομάδα από τις δύο στην Ελλάδα καθώς ο Ολυμπιακός δεν είχε ούτε Σλούκα (βασικά είχε και τον άφησε να φύγει), ούτε Ναν, ούτε Λεσόρτ, ούτε Χουάντσο, ούτε Γκραντ, ούτε πολλούς άλλους από το πράσινο ρόστερ από πλευράς ποιότητας. Αυτό που είχε ο μπασκετικός Ολυμπιακός τον Σεπτέμβριο,τότε που κάποιοι βιάστηκαν να φωτογραφίζουν σκορ και πίνακες στατιστικής,ήταν ένα πιο δεμένο σύνολο λόγω της ομοιογένειας του από τις προηγούμενες χρονιές. Επειδή όμως ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός στην ζωή, η μπασκετική γιατρειά του Παναθηναϊκού ήρθε μέσα από το πέρασμα των ημερών,της προπόνησης,της δουλειάς,των σκληρών ηττών και όλων των δυσκολιών που πέρασε αυτή η ομάδα στην πορεία να ξανά-σφρυριλατίσει τον χαρακτήρα της και να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης και φυσικά της Ελλάδας.
Ο Αταμάν κυρίες και κύριοι ήρθε στην Ελλάδα να προπονήσει ένα γκρουπ από παίχτες και το μετέτρεψε σε άντρες έτοιμους για μπασκετικούς πολέμους. Ήρθε να δουλέψει στον Παναθηναϊκό για να τον ξανακάνει ομάδα και τον έκανε μια μεγάλη οικογένεια. Ήρθε να γράψει μερικές μπασκετικές σελίδες για το βιβλίο της ομάδας και άνοιξε καινούργιο τόμο που αν δεν το έχετε καταλάβει βρίσκεται ακόμη στην εισαγωγή και τον πρόλογο. Ήρθε για να δημιουργήσει μπασκετικές ιστορίες και δημιούργησε μύθους που στο μέλλον θα μοιάζουν με παραμύθια που θα θες να διηγήσε στα παιδιά σου και όταν θα τα παίρνει ο ύπνος θα τα σκέφτεσαι και θα δακρύζεις από συγκίνηση.
Φυσικά δεν μπορώ να μην αφιερώσω λίγες γραμμές στον Κώστα Σλούκα ξεχωριστά. Ο Έλληνας γκαρντ παίρνοντας την απόφαση να αλλάξει στρατόπεδο το Καλοκαίρι που μας πέρασε προφανώς και δεν είχε οραματιστεί καλύτερο επίλογο στην φετινή σεζόν. Κερδίζει με τον Παναθηναϊκό τους δυο μεγαλύτερους τίτλους-στόχους της σεζόν και βγαίνει 100% δικαιωμένος για την απόφασή του. Γίνεται ο αθλητής που μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο αλλάζει τον μπασκετικό χάρτη γράφοντας την ιστορία όπως αύτος ήθελε και μάλιστα αν αναλογιστεί κάποιος πόσο γρήγορα έγινε αυτό αντιλαμβάνεται ότι χρειάστηκε πολύ λιγότερο χρόνο και από τον Βασίλη Σπανούλη όταν αυτός μετακόμισε στον Ολυμπιακό. Νομίζω πως το μόνο μελανό σημείο στην σχέση του Παναθηναϊκού με τον Κώστα Σλούκα είναι πως αυτός ο ”γάμος” δεν έγινε νωρίτερα καθώς θα είχαν περισσότερο μπασκετικό βίο μαζί αλλά όλα στην ζωή συμβαίνουν για κάποιον λόγο και μερικές φορές χρειάζεται και ο σωστός χρόνος.
Ειδική μνεία στον απολογισμό αυτό πρέπει να κάνουμε και στον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ Παναθηναϊκός εκπόνησε ένα πλάνο για το πως θα επανέλθει η ομάδα στην κορυφή και το δεδομένο είναι πως πρέπει να του αναγνωριστεί πως το πέτυχε. Ο Παναθηναϊκός είναι πρωταθλητής Ευρώπης,πρωταθλητής Ελλάδος,με δικό του γήπεδο,με τον κόσμο στο πλάι του, με το μέλλον να προδιαγράφεται λαμπρό ΑΛΛΑ το σημαντικότερο κεκτημένο της φετινής χρονιάς είναι πως το πλάνο του Δημήτρη Γιαννακόπουλου έχει μπει σε φάση εκτέλεσης και αν δεν το έχετε καταλάβει ο Παναθηναϊκός βρίσκεται πολύ κοντά στο να είναι αυτοσυντηρούμενος και βιώσιμος χωρίς να χρειάζεται να εξαρτάται από εκατομμύρια για να είναι πρωταγωνιστής. Αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο του Δημήτρη προς το τριφύλλι που μόλις προχωρήσουν τα έργα θα μπορεί να σταθεί και να τους κοιτάζει όλους από πολύ ψηλά χωρίς να έχει τον φόβο ότι μπορεί να γκρεμοτσακιστεί πλέον.
Για το τέλος αλλά όχι τελευταίος σε αυτό το μπασκετικό κοκτέιλ φυσικά ο πράσινος λαός. Αυτή η θάλασσα που ταξίδεψε σε κάθε άκρη της Ευρώπης, αυτός ο κόσμος που έβαψε με πράσινα το Βερολίνο, που έκανε το ΟΑΚΑ να θυμίζει ηφαίστειο όλη την χρονιά και που πριν καλά καλά τελειώσει η φετινή σεζόν κάνει τα εισητήρια της επόμενης να μοιάζουν με κάποιου είδους αντικείμενα συλλεκτικής αξίας. Ο Παναθηναϊκός με αυτόν τον κόσμο δεν φοβάται κανέναν και ξέρει πως και την επόμενη σεζόν οι ομάδες που θα τον κοιτάξουν στα μάτια σε αυτό το γήπεδο είναι ελάχιστες και ακόμη πιο ελάχιστες αυτές που θα τον νικήσουν.
Το μπασκετικό κοκτέιλ του Παναθηναϊκού είναι τέτοιο που δεν μπορείς να του αντισταθείς και το ίδιο συμβαίνει με τους παίχτες καθώς πλέον το τριφύλλι είναι αυτό που επιλέγει και διαλέγει τι να προσθέσει στις ”γεύσεις του”. Οι μεταγραφές λοιπόν έρχονται ο Παναθηναϊκός ψάχνει δυο γαρνιτούρες και ίσως και ένα βεγγαλικό οπότε κάντε υπομονή και τα καλύτερα έρχονται. Μια σεζόν τελείωσε και μια άλλη ξεκινάει την Δευτέρα.
Υγ. Καλό καλοκαίρι με υγεία σε όλους και πιθανώς θα τα πούμε στην offseason..
