Λίγο πριν ξεκινήσει το παιχνίδι οι σκέψεις μου ήταν πολύ συγκεκριμένες, το που περίμενα να χτυπήσει το παιχνίδι Ολυμπιακός επίσης, το που περίμενα να προσπαθήσει να πάει το παιχνίδι ο Παναθηναϊκός λίγο πολύ αναμενόμενο. Με το τελικό σφύριγμα ομολογώ πως δε με εκπλήσσει η νίκη του Ολυμπιακού (δυστυχώς) αλλά περισσότερο με εκπλήσσει ότι τα πράγματα τα οποία εγώ ως πολύ μέτριος γνωστής τακτικής είχα επισημάνει ότι δεν θα ήθελα να τα δω προκειμένου ο Παναθηναϊκός να είναι κοντά στη νίκη.
Στα του παιχνιδιού θα μπορούσα να κάθομαι να γράφω γραμμές,γραμμές και παραγράφους για να κάνω αναλύσεις αραδιάζοντας στοιχεία σε ένα παιχνίδι που νομίζω ότι αν εξαιρέσουμε το προφανές που είναι τα πολλά λάθη της ομάδας του Εργκίν Αταμάν όλα τα υπόλοιπα στοιχεία μοιάζουν να έρχονται για να τεκμηριώσουν την ανωτερότητα την δεδομένη τουλάχιστον στιγμή του Ολυμπιακού εναντίον του Παναθηναϊκού. Είναι προφανές ότι η «κόκκινη γωνία» είναι αυτή τη στιγμή πιο ομάδα σε σχέση με την πράσινη, πιο δεμένη, και μια ομάδα που ο ένας πολεμάει για τον άλλον, πράγμα εντελώς φυσικό αν συνυπολογίσουμε τις τεράστιες αλλαγές που έγιναν το καλοκαίρι από τον Παναθηναϊκό. Οι πράσινοι θα μπορούσαν χθες να κλέψουν το ματς καθώς ο Ολυμπιακός δεν το τελείωσε όταν είχε επιβληθεί στο παρκέ, και προς στιγμήν όλοι σκέφτηκαν ότι ίσως ο Παναθηναϊκός έχει την ευκαιρία να πάρει ένα παιχνίδι το οποίο στην τρίτη περίοδο έμοιαζε να έχει γύρει επικίνδυνα υπέρ του Ολυμπιακού.
Η απουσία του Αντετοκούνμπο σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο Μπαλτσερόφσκι δεν είναι πραγματικό μέλος του πράσινου ροτέισον καθώς δεν μπορεί να προσφέρει έκαναν εκ προοιμίου πολύ δύσκολη την αποστολή της πράσινης φρόντ λάιν. Περί του κλειστού ροτέισον νομίζω πως ο Αταμάν δεν πρόκειται να αλλάξει τώρα και θα συνεχίσει με τη συνταγή που του έδωσε μια σειρά από επιτυχίες στην Εφές. Όσο κι αν φαίνεται οξύμωρο νομίζω πως το χθεσινό παιχνίδι ο Παναθηναϊκός το έχει χάσει από τις κακές επιλογές στην περιφέρεια του, ακόμα κι αν ο Ράιτ ήταν αυτός που φαινόταν να ελέγχει το παιχνίδι. Δεν περίμενα να δω τους ψηλούς του Παναθηναϊκού να υπερισχύουν έναντι του Ολυμπιακού αλλά περίμενα την πράσινη περιφέρεια να είναι αυτή που θα δώσει ρυθμό στην επίθεση και θα βοηθήσει την ομάδα να επιβληθεί του αντιπάλου. Απέναντι στους ψηλούς του Ολυμπιακού ο Παναθηναϊκός αυτό που μπορεί να κάνει την δεδομένη στιγμή είναι ένας περιορισμό της ζημιάς που θα δέχεται σε κάθε παιχνίδι και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να επιτύχει την ολική εξουδετέρωση τους.
Εκεί που θέλω να σταθώ μέσα από αυτές γραμμές κυρίως όμως είναι το κύμα απογοήτευσης και ανυπομονησίας που εισπράττω από τον κόσμο της ομάδας. Σίγουρα πολύ παλαιότεροι έχουν γαλουχηθεί με τίτλους και επιτυχίες, και την ομάδα να είναι πρωταγωνίστρια στην Ευρώπη. Αυτό όμως που πρέπει άπαντες να εμπεδώσουν είναι πως η επιστροφή χρειάζεται χρόνο εκτός από χρήματα. Είναι δεδομένο πως με την επένδυση που γίνεται ο Παναθηναϊκός θα είναι ξανά εκεί που πρέπει και θα κερδίζει,θα κατακτάει τίτλους και θα μπαίνει σε ντέρμπι από θέση ισχύος. Αυτό όμως είναι κάτι που δεν μπορεί να γίνει μέσα σε έξι μήνες καθώς η απέναντι πλευρά έχει μια σειρά από χρόνια που όσο κι αν ξενίζει κάποιους ανήκει στην ελίτ οπότε είναι δεδομένο πως σε αυτά τα κλειστά παιχνίδια θα έχει το προβάδισμα. Αυτό δεν έχει να κάνει με το αν ο Σλούκας είναι ηγέτης η καλός παίκτης, ούτε αν ο Αταμάν είναι καλός προπονητής. Αυτό έχει να κάνει με μία σειρά διαδικασιών που πρέπει να γίνουν ώστε η ομάδα να επιστρέψει εκεί που πρέπει και ο κόσμος πρέπει να το αποδεχτεί αυτό το πράγμα,πρέπει να το αντιληφθεί να το κάνει κεκτημένο του. Έτσι θα βοηθήσει πραγματικά την ομάδα (που η αλήθεια είναι πως το κάνει με την συμπαράσταση του) αλλά είναι στη φάση που η αγωνία της επιστροφής τον έχει κάνει ανυπόμονο.
Όλα αυτά που γράφω τα γράφω ενώ Παναθηναϊκός αυτή τη στιγμή είναι ισόβαθμος στην τέταρτη θέση με άλλες δύο ομάδες και με σερί από νίκες τολμάω να πω πως θα έχει και το πλεονέκτημα έδρας άρα καταλαβαίνουμε πως κάποια πράγματα γίνονται σωστά, άλλωστε δε γίνεται όλα να γίνουν σωστά κατευθείαν. Αυτό που πρέπει να κάνει αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός είναι να αντιδράσει σαν μεγάλη ομάδα (το έχει πράξει ήδη μέσα στη σεζόν μετά από ήττες) να στοχεύσει να κάνει το απόλυτο μέχρι το τέλος, κάτι που δεν είναι ακατόρθωτο και νομίζω πως οι Θεοί του μπάσκετ θα τον ανταμείψουν με ένα πλεονέκτημα έδρας που μπορεί να αποδειχτεί χρυσό. Ακόμα και να μην συμβεί αυτό αν και είναι μία από τις ομάδες που δικαιούται να λέει ότι αξίζει μία θέση στην πρώτη τετράδα, θα πρεπεί από το δύσκολο δρόμο να αναζητήσει την είσοδο του στις τέσσερις κορυφαίες ομάδες της διοργάνωσης,μία είσοδος που μπορεί να είναι πιο δύσκολη αλλά μερικές φορές είναι πιο γλυκιά, και τα παράσημα που αποκτάς μέσα από αυτή είναι πολύ χρήσιμα για την μετέπειτα πορεία σου.
Υγ. Τακτικά ο Παναθηναϊκός είναι πιο πίσω από άλλες ομάδες της ίδιας συνομοταξίας γιατί έχει χτιστεί για να πετύχει σήμερα,τώρα. Πάντα χρειάζεται χρόνος ώστε οι ομάδες να είναι τακτικά έτοιμες. Σίγουρα η χημεία του βελτιώνεται αλλά έχει δρόμο ακόμη.
Υγ.2 Είχα γράψει και στο προηγούμενο κείμενο μου και θα το γράφω συνέχεια ότι η μεταγραφολογία δεν κάνει καλό σε μία ομάδα. Όχι ο Παναθηναϊκός δεν έχασε επειδή οι Ισπανοί έγραψαν ότι πήρε το Χεζόνια αλλά σίγουρα δεν κάνει καλό στα μέλη της ομάδας να διαβάζουν ότι μπορεί να αντικατασταθούν.
Υγ.3 Ο Παναθηναϊκός πρέπει να κάνει το δύο στα δύο,να αποκαταστήσει την ψυχολογία του και να πάει στα τρία τελευταία παιχνίδια της σεζόν με το πόδι στο γκάζι.
Υγ.4 Τα συνολικά λάθη του Ολυμπιακού ήταν 7 και ο Κέντρικ Ναν έκανε 7 μόνος του. 24 πόντους ο Ολυμπιακός από λάθη του Παναθηναϊκού , 2 ο Παναθηναϊκός. Αυτά τα δυο στοιχεία τα λένε όλα.
Υγ.5 Οι πράσινοι έχασαν ένα ματς από ένα παίκτη που θα μπορούσε κάλλιστα την χθεσινή βραδιά να φοράει την πράσινη φανέλα.
Υγ.6 Χρειάζεται υπομονή, ψυχραιμία και δουλειά από όλους μέσα και έξω απ’ την ομάδα για να πετύχει κάτι αυτό το σύνολο στο τέλος.
Υγ.7 Το παιχνίδι με τον Ερυθρό Αστέρα είναι ένα πολύ δύσκολο ματς για τον Παναθηναϊκό και χρειάζεται προσοχή . Δεν θα είναι εύκολη έξοδος για το σύνολο του Εργκίν Αταμάν.
