Αναλυτικά τα όσα είπε με το Ζαλγκίρις Κάουνας-Μακάμπι Τελ Αβίβ:
Για το καλωσόρισμα: «Είναι ευλογία. Το Κάουνας, η Ζαλγκίρις με υποδέχτηκε με ανοιχτές αγκάλες, παρόλο που γνώριζε ότι ήθελα να επιστρέψω στο ΝΒΑ και ότι είχα τους δικούς μου εγωιστικούς λόγους για αυτό που χρειαζόμουν και ήθελα να κάνω. Με υποδέχτηκαν με ανοιχτές αγκάλες, και αυτό είναι εξαιρετικά ανιδιοτελές. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να αφαιρέσω από τη Ζαλγκίρις, και γι’ αυτό λέω πάντα ότι το αίμα μου είναι πράσινο και λευκό. Μου έδειξαν αγάπη, με αγκάλιασαν, από τους οπαδούς μέχρι την οργάνωση και τους παίκτες, και θα τους είμαι για πάντα ευγνώμων γι’ αυτό».
Για το γιατί δεν έμεινε στο ΝΒΑ και για την Μακάμπι: «Μακάρι να είχα μια απάντηση. Κάποια πράγματα απλά δεν μπορείς να τα ελέγξεις. Συνεχίζω να οδηγώ με πίστη, κατανοώντας ότι ο Θεός έχει μεγαλύτερα πράγματα για μένα. Αλλά μέχρι τότε, είμαι στην Μακάμπι, είμαι με την οργάνωση και θα κάνω ό,τι μπορώ για να βελτιώνομαι συνεχώς ως άτομο και για την ομάδα μου. Και αυτό είναι το μόνο πράγμα που μπορώ πραγματικά να σκεφτώ αυτή τη στιγμή».
Για την αποχώρηση από την Ζαλγκίρις: «Εννοώ, πιθανώς την τελευταία μέρα συνειδητοποίησα ότι θα έμενα στη Ζαλγκίρις για το υπόλοιπο της χρονιάς. Έτσι, η νοοτροπία μου ήταν ήδη να ξεχάσω το ΝΒΑ μέχρι το καλοκαίρι. Πιθανώς την τελευταία ώρα έλαβα το τηλεφώνημα. Ακόμα μου φαίνεται τρελό. Έφτασα τόσο μακριά, ήρθα στη Λιθουανία, για να φτάσω τόσο κοντά. Είμαι από την Πενσυλβάνια, για να μπορώ να παίζω με τους Σίξερς και να έρχεται η γιαγιά μου στα παιχνίδια, να έρχεται η μητέρα μου στα παιχνίδια, και οι φίλοι και η οικογένειά μου να είναι μια ώρα μακριά. Νομίζω ότι ήταν ένας πολύ μοναδικός τρόπος με τον οποίο ο Θεός μου μίλησε, και το δέχτηκα με τον μέγιστο σεβασμό, την πιο ευγνώμονη στιγμή, φυσικά. Και πραγματικά δεν μπορώ να το εξηγήσω τόσο καλά».
Για μία πιθανή επιστροφή στο ΝΒΑ: «Θα ήθελα να το πιστεύω, αλλά εκτιμώ τη θέση που έχω. Εκτιμώ το γεγονός ότι με αγαπούν και ότι είμαι μέλος μιας οργάνωσης που θέλει το καλύτερο από μένα, που θέλει να συνεχίσω να βελτιώνομαι και να εξελίσσομαι ως άτομο. Προφανώς, αυτό παραμένει ένα από τα όνειρά μου, αλλά αυτή τη στιγμή παίζω για τη Μακάμπι και είμαι εδώ για να κάνω μεγαλύτερα και καλύτερα πράγματα μέσα στην οργάνωση. Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, αλλά μια άνετη θέση δεν δημιουργεί δεξιότητες».
Για τον στόχο του στην Μακάμπι: «Απλά να είμαι ηγέτης. Να δίνω το παράδειγμα, να ενεργώ, να εκφράζω την άποψή μου και απλά να κατανοώ καλύτερα το παιχνίδι. Σε πολλές ομάδες, όταν παίζω εναντίον τους, σχεδόν εννέα στις δέκα φορές, με μαρκάρουν διπλά. Στις περισσότερες ομάδες που συνήθως δεν με μαρκάρουν διπλά, παίζω καλά. Οι ομάδες ξέρουν ότι πρέπει απλά να μου πάρουν την μπάλα. Οπότε, απλά κάνω τις σωστές επιλογές, τα σωστά παιχνίδια, εμπλέκω τους συμπαίκτες μου, αλλά και απλά είμαι μια αμυντική παρουσία. Νομίζω ότι μπορώ να γίνω ένας από τους καλύτερους παίκτες σε αυτή τη λίγκα, αλλά αυτό απαιτεί πολλή προσπάθεια και κατανόηση του τι είμαι ικανός να κάνω και πόσα μου έχουν απομείνει».
Για την επιστροφή στο Ισραήλ: «Είμαι ενθουσιασμένος για αυτή την αγάπη, για αυτή την έξαψη. Είναι δύσκολο να παίζεις, να ταξιδεύεις για όλους τους εντός έδρας αγώνες μας και να έχεις 30, 40, 50, 100 άτομα. Εννοώ, έκαναν το γήπεδο να μοιάζει γεμάτο. Είναι δύσκολο να παίζεις έτσι, ειδικά όταν στην πλειονότητα των εντός έδρας αγώνων σου, ίσως με αυτό το κοινό, με αυτή την ατμόσφαιρα, έχεις πιθανώς περισσότερες πιθανότητες να κερδίσεις τέτοιου είδους αγώνες. Είμαι ενθουσιασμένος. Είμαι πιο ενθουσιασμένος που η μαμά μου είναι μαζί μου και μπορεί να ζήσει τέτοιες στιγμές. Η καρδιά μου είναι γεμάτη αυτή τη στιγμή».
