Αναλυτικά τα όσα δήλωσε:
Για το πώς διαχειρίζεται την ταμπέλα του “μεγαλύτερου πρότζεκτ”:«Δεν μου αρέσει να μιλάω για τον εαυτό μου. Θέλω να μείνω ταπεινός. Προσπαθώ να μην ακούω τι λέει ο κόσμος για εμένα, να δουλεύω και να κρατάω χαμηλά το κεφάλι. Δεν πιστεύω σε ταμπέλες».
Για τους παίκτες που ενώ είχαν προοπτικές δεν κατάφεραν να προχωρήσουν:«Έχω ακούσει πολλές ιστορίες. Ευτυχώς έχω και τον πατέρα μου στον χώρο και μου έχει πει πόσα ταλέντα και γενικά παίκτες μεγάλου επιπέδου δεν έφτασαν εκεί που μπορούσαν. Και για εμένα αυτό είναι ένα ακόμα κίνητρο για να δουλέψω και να φτάσω ψηλά».
Για το αν έχει νιώσει πως κάποια στιγμή έχει “καβαλήσει το καλάμι”:«Είναι λογικό σε κάποια φάση να χάσεις τον εαυτό σου. Είναι η ζωή που ήθελα να κάνω από μικρός. Πρέπει να είσαι ταπεινός, να μην καβαλάς το καλάμι. Να προχωράς και να γίνεται καλύτερος».
Για τα όσα έχει κερδίσει πέρυσι και φέτος:«Ο κόουτς Λιμνιάτης είναι ο κατάλληλος προπονητής για εμένα. Με έχει βοηθήσει πολύ, μου έχει δώσει μεγάλη αυτοπεποίθηση. Θεωρώ πως πήρα τη σωστή απόφαση που πήγα στο Περιστέρι. Και στην Καρδίτσα πήρα πολλά από τον κόουτς Παπανικολόπουλο».
Για τη φιλοσοφία του φετινού Περιστερίου Domino’s:«Πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα. Είναι ωραίο αυτό που γίνεται φέτος, που έχει δώσει πολλές ευκαιρίες και σε εμένα και στον Ζούγρη και στον Σωτήρη (σ.σ. Σταυρακόπουλο)».
Για το αν κάνει όνειρα:«Κάνω όνειρα όπως όλα τα παιδιά. Και κοντινό αλλά και μακρινό είναι το NBA. Το ονειρευόμουν μικρός αλλά πιστεύω είναι και κοντινό γιατί τώρα έρχεται το καλοκαίρι. Αλλιώς να παίξω στον Παναθηναϊκό AKTOR».
Για τη φετινή Stoixman GBL:«Είναι πάρα πολύ δυνατό πρωτάθλημα, σκληρό. Κάθε χρόνο βελτιώνεται. Έρχονται όλο και καλύτεροι παίκτες. Είμαι πολύ χαρούμενος που παίζω εδώ».
Για τον παίκτη που θαύμαζε:«Με τον Ντόντσιτς είχα τρέλα. Το έχω σαν πρότυπο. Αλλά και τον πατέρα μου, από μικρός».
Για τη συμβουλή που έχει πάρει και ακολουθεί:«Να παίζω μπάσκετ επειδή το αγαπάω. Να μην χάσω την αγάπη και να μην με παρασύρουν τα συναισθήματα και τα social media».
Για τις θυσίες που έχει κάνει ως τώρα:«Ήταν κυρίως της οικογένειας μου, όταν έφυγα στα 13 μου από την Καλαμάτα για τον Παναθηναϊκό. Εγώ ήθελα να έρθω, έλεγα Παναθηναϊκός και ανατρίχιαζα, ήταν όνειρό μου».
